شهیددانشمند:دکتربهشتی-آزادی حقیقی دردیدگاه شهیدبهشتی!

یکی ازشهدای انقلاب اسلامی ایران که ایرانیان راغرق درعزاوماتم کردشهیددکتربهشتی می باشد.فردی والاوبرجسته که افرادفرهیخته وعالم این دانشمندرابسیاربیشترازمامی شناسند.مطالعه ی نظریات ایشان به همه ی جویندگان روشنفکری توصیه می گردد.ایشان دربسیاری اززمینه هاازجمله آزادی و...نظریات ارزشمندی دارندکه حقیقتا درپی اجرانمودن آنهابوده است وحتی دراوج قدرت خویش دستوربه بازداشت توهین کنندگان به خویش راصادرنمود((خاطره ی سوم)).درزیربه گوشه ای ازخاطرات افرادی که ازنزدیک ازحضورایشان فیض برده انداشاره می گردد.امیدآنکه هموراه راهش پررهروباشدوروحش شاد: 

  

     

---نمازدرایستگاه  

 ---مردانگی مرزندارد 

 ---فروتنی دراوج قدرت  

آشنادر یک سفر بین شهری که می خواستیم از هامبورگ به شهر دیگری برویم،سر ظهر بود که به ایستگاه راه آهن رسیدیم.هنوز قطار به ایستگاه نرسیده بودکه دیدم آقای بهشتی ،قبله نما را روی سکو گذاشتند.پس از اینکه قبله مشخص شد به نماز ایستادند...

نماز در ایستگاه
در یک سفر بین شهری که می خواستیم از هامبورگ به شهر دیگری برویم،سر ظهر بود که به ایستگاه راه آهن رسیدیم.هنوز قطار به ایستگاه نرسیده بودکه دیدم آقای بهشتی ،قبله نما را روی سکو گذاشتند.پس از اینکه قبله مشخص شد به نماز ایستادند.بعضی ها با تعجب به ایشان نگاه کردند.آخر نمی دانستند این چه کارهائی است که ایشان انجام میدهند.به همین دلیل پلیس راه آهن را خبر کردند.پلیس هم آمد و در مقابل ایشان ایستاد.وقتی نمازشان تمام شد ،گفت:آقا شما چه کار می کردید؟بیا ئید برویم ایستگاه پلیس و توضیح بدهید.ایشان با خوشروئی گفتند :من مسلمانم و این کار از عبادت مسلمان هاست.هر عبادت ،زمان خاصی دارد .وقت ظهر هم یکی از همان اوقات است.وقتی پلیس این سخنان را شنید از ایشان خداحافظی کرد و رفت.

مردانگی مرز ندارد

آقای بهشتی انسان منظمی بود.به یاد ندارم در طول آشنائی مان حتی نیم دقیقه دیرتر از وقت مشخص شده به جلسه برسند.قبل از انقلاب در قم جلساتی داشتیم که هفته ای یکبار و یا دوهفته یکبار ،آقای بهشتی از تهران می آمدند.صبح ساعت 30/7یا 8جلسه شروع می شد.گاهی ما که با محل جلسه یک خیابان فاصله داشتیم ،دیرتر از ایشان می رسیدیم.در حالی که می دانستیم ایشان با اتوبوس این مسیر را می آمدندووسیله شخصی نداشتنداما آن روز برایمان عجیب بود.یک هفته قبل از حادثه هفت تیر (شهادت ایشان)در جلسه شورای سیاسی دفتر حزب جمهوری اسلامی ،آقای بهشتی تاخیر کردند.صبر کردیم تا ایشان آمدند.از در که وارد شدند ،سلام کردند و عذر خواستند و بعد صمیمانه با لبخندی که بر لب داشتند،گفتند:ببخشیدفلانی(...)آمد دفترم ،این بود که دیر شد.در ادامه با خوشروئی جواب دادند ،حقیقتش این است که وقت را تنظیم کرده بودم که از دفتر دیوان عالی کشور به این جلسه بیایم ولی گفتند که فلانی با شما کار دارد.من دیدم اگر به اینجا بیایم ممکن است ایشان که مدتی است در نشریه اش به من اهانت کرده ،فکر کند به خاطر اهانت های اوست که من وقت ملاقات نمی دهم.این شد که با خود گفتم از شما عذر خواهی خواهم کرد و ایشان را پذیرفتم و با او صحبت کردم.او که رفت ،من هم آمدم.

فروتنی در اوج قدرت
حدود خرداد سال 60 اوج فعالیت گرو هکها و منافقین بود که بعضا با ایجاد راه پیمائی شعار های خود را مطرح میکردند.یک روز عده ای از گروهکها طی یک راه پیمائی به سمت نخست وزیری آمده و شعار مرگ بر بهشتی سر میدادند.همه بچه ها از شنیدن این شعار ها ناراحت بودند ولی هیچ دستوری برای مقابله با آنها نبود.در همین اوضاع و احوال یک مرتبه دیدیم آقای رجائی و ارد دفتر شدندو به من گفتند فوری تلفن دکتر بهشتی رابگیر میخواهم با ایشان صحبت کنم.وقتی ارتباط برقرار شدآقای محمدی که منشی ایشان بود یک پرونده را داخل بردو شنید آقای رجائی به دکتر بهشتی با حالت بسیار ناراحت کننده و بغض آوری صحبت میکند و می گوید عده ای از این کوردل ها آمده اند و دارند توهین میکنند.بعد ادامه داد چون من میدانم که شما در این جریان چقدر مظلوم هستید از شما خواهش می کنم به عنوان رئیس قوه قضائیه اجازه بدهید این هار دستگیر کنندو از اینجا ببر ند.ولی آقای بهشتی در پاسخ گفت:اگر به من اهانت میکنند کاری نداشته باشید ولی اگر به نظام و انقلاب توهین میکنند باید برخورد شود.به هر تقدیر وقتی مکالمه تمام شدآقای رجائی گفت چقدر این آقای بهشتی مظلوم است.هرچه از ایشان خواهش کردم اجازه برخورد بدهند قبول نکرد.بعد گفت آقای دکتر بهشتی واقعا مظلوم واقع شده است.

منبع:کتاب افلاکیان خاکی—نویسنده محمد حسین عباسی ولدی-جلد 2